ประวัติ รถเต่า

ประวัติ รถเต่า 

          ประวัติรถเต่า ต้องย้อนกลับก่อนไป สงครามโลกครั้งที่ 2 เมื่อ เฟอร์ดินานด์ปอร์เช่ มีวิสัยทัศน์คิดสร้างรถยนต์ ที่ราคาไม่แพง เนื่องจากรายได้เฉลี่ยของหนุ่มสาวชาวเยอรมันน้อย ไม่สามารถมีรถได้ความคิดนี้ตรงกับ อดอล์ฟฮิตเลอร์ ในช่วงปี 1923 ปอร์เช่เคยทำงานในรถยนต์ขนาดเล็กหลายที่ ๆ จึงใช้หลายองค์ประกอบรวมอยู่ในรถเต่า ต้นแบบ NSU 1934 เป็นเครื่องยนต์สี่สูบ วางแนวนอน ขับเคลื่อนล้อหลังช่วงล่างแบบคานบิด ในกุมภาพันธ์ 1933 ฮิตเลอร์ กลายเป็นนายกรัฐมนตรีและแสดงความตั้งใจที่จะรับสร้างรถยนต์ของคนชาวเยอรมัน จากนั้นหนึ่งปีต่อมาที่ 1934 รัฐบาลของเขาจะสนับสนุนการพัฒนาของรถยนต์ของประชาชน ฮิตเลอร์ ประทับใจ เฟอร์ดินานด์ปอร์เช่ ในความสามารถการออกแบบ ฮิตเลอร์สั่งออกแบบ รถที่จะพาผู้ใหญ่สองคนและเด็กสามคนที่ความเร็ว 60mph ที่มีอย่างน้อย 33 MPG ราคาจะเป็น 1000 Reichmarks ไม่มากเกินกว่าที่รถจักรยานยนต์ในช่วงเวลานั้น เฟอร์ดินานด์ปอร์เช่ไม่เชื่อว่ารถอาจจะทำง่ายนัก แต่ถือว่าเป็นโครงการที่ท้าทายและเริ่มทำมันออกมา ปลายปี 1935 ต้นแบบเป็นครั้งแรกเมื่อ autobahns, รถเก๋ง V1 และ V2 แปลงสภาพรถยนต์เหล่านี้มีร่างของอลูมิเนียมติดอยู่กรอบไม้แบบโบราณ 

         ใน ปี 1936 หน่วยงานเหล็กที่ติดตั้งอยู่ทั่วทุก floorpans เหล็กถูกนำมาใช้ขับเคลื่อนโดยเครื่องยนต์ 984cc 22bhp ที่สามารถเข้าถึงความเร็วสูงสุดอยู่ที่ประมาณ 65 ไมล์ต่อชั่วโมง อีก 30 ต้นแบบถูกสร้างขึ้นมาแล้วโดยเดมเลอร์เซเดสที่ไม่ได้กระตือรือร้นที่จะทำเช่น รถราคาถูกขณะที่พวกเขาคิดว่ามันจะทำลายชื่อเสียงระดับสูงของพวกเขา จากนั้นก็ย้ายไปโรงงานแห่งใหม่ เดมเลอร์เบนซ์ รถที่ถูกสร้างขึ้นได้มีการทดสอบที่ค่ายทหารเอสเอสอใกล้สตุตกา และแรงผลักดันในการเปลี่ยนแปลงโดยทหา 200 คน ปัญหาต่าง ๆ ก็ได้รับการแก้ไข 

     ใน ช่วงเวลานี้ ดร. ปอร์เช่ได้เดินทางไปสหรัฐฯเพื่อดูบางส่วนของวิธีการผลิต ที่นี้ได้นำวิศวกรผู้อพยพชาวเยอรมันบางคนที่เคยทำงานในโรงงานเหล่านี้ไปร่วมทำงานด้วย ณวันที่ 26 พฤษภาคม 1938 ฮิตเลอร์พิธีการวางศิลาฤกษ์โรงงานใหม่มีการจัดงานขนาดใหญ่ที่ร่วมเป็นสักขีพยานโดยประมาณ 70,000 คนและ 150 ผู้สื่อข่าวควบคุมทั้งหมดโดยเครื่องโฆษณาชวนเชื่อของนาซี ที่นี่เป็นที่ฮิตเลอร์ประกาศว่ารูปแบบจะเป็นที่รู้จักในฐานะของ KdF-Wagen 'หรือ' ความแข็งแกร่งผ่านความสุข 'Wagen และเมืองโดยรอบที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อรองรับโรงงานจะเป็นที่รู้จักในฐานะของ KdF Stadtการผลิตเริ่มต้นในเดือนกันยายน1939 นี้เปิดออกมาเป็นเดือนเดียวกับที่สงครามโลกครั้งที่สองมีการประกาศ สงคราม และ KdF-Wagen ถูกวางการผลิตไว้ได้เปลี่ยนไปเป็นรถทหาร 'Kubelwagen' ประสบความสำเร็จมากเพราะเครื่องยนต์ระบายความร้อนด้วยอากาศเย็นพัฒนาขึ้นมาสำหรับประชาชน ในปี 1942 Kubelwagen ก็มาสมทบ Schwimmwagen - รถยนต์สี่ล้อไดรฟ์ที่มีความสามารถในการขับรถบนบกและในน้ำ โดย 1943 กว่า12,000เชลยศึกกำลังทำงานอยู่ที่โรงงานซึ่งเป็นโดยขณะนี้ส่วนใหญ่ซ่อมอากาศยาน ใกล้ถึงจุดสิ้นสุดของสงคราม โรงงานถูกระเบิดและระเบิดครั้งนี้ทำให้โรงงานอยู่ใน สภาพซากปรักหักพัง 

          สงครามโลกครั้งที่สองในที่สุดก็มาถึงจุดจบและฮิตเลอร์ฆ่าตัวตายในปี 1945,ประเทศเยอรมนี ถูกแบ่งออกเป็น 2 ประเทศ โรงงาน KdF ตั้งอยู่ในส่วนอังกฤษมันตกอยู่ภายใต้การควบคุมของอังกฤษและเมเจอร์อีวาน โรงงานเริ่มต้นการผลิตของเพื่อการขนส่ง สำหรับกองกำลัง . KdF-Stadt ถูกเปลี่ยนชื่อเป็นวูล์ฟ เอามาจากชื่อของปราสาทใกล้เคียงและพืช KdF เป็นที่รู้จักในฐานะของวูล์ฟมอเตอร์ ' เครื่องจักรที่ไม่ได้รับการเสียหายการทิ้งระเบิดที่ได้รับการจัดเก็บไว้ในห้องใต้ดิน ชิ้นส่วนจำนวนมากของรถยนต์ถูกใส่ร่วมกับสต็อกเก่า 1946 โรงงานมีกำลังการผลิตประมาณ 1,000 คันต่อเดือน ที่สำคัญที่สุดรถยนต์ 'พิเศษ' ในขณะที่การพัฒนาภายใต้การควบคุมของอังกฤษที่ 'Roadster Radclyffe และแปลงสภาพที่นั่งสี่ที่กำหนดเองสร้างขึ้นโดยรูดอ ringel ทั้งสอง Radclyffe เป็นหวงสองที่นั่งที่ได้รับการขนส่งของพันเอกชาร์ลส์ Radclyffe ในช่วงเดือนฤดูร้อนของปี 1946 แปลงสภาพที่นั่ง เพื่อการขนส่งส่วนบุคคลของอีวานของเฮิรสท์ โฟล์ค สวาเก้นที่ถูกผลิตในปี 1948 หลังจากที่ได้รับการแต่งตั้งจาก Heinz Nordhoff เป็นโรงงานโฟล์คสวาเก้น ผู้จัดการตัดสินใจว่าโฟล์คสวาเกนในช่วงนี้ ที่จำเป็นต้องขยายโดย การผลิตรุ่นเปิดประทุน เป็นต้นแบบของรถเต่ารุ่น Karmann ในการสร้างสี่ที่นั่งและ Hebmüller ถูกสร้างสองที่นั่ง การ ออกแบบก็ไม่แตกต่างจาก 'Roadster Radclyffe' กับกระโปรงที่คล้ายกันและหน้าต่างด้านข้างฝาครอบเครื่องยนต์ด้านหลัง แต่เป็นมือแผงที่เกิดขึ้นและฝากระโปรงด้านหน้าแปลงเช่นเดียวกับรุ่น Radclyffe แต่เกิดปัญหา ด้านความแข็งแรง แต่ได้รับการแก้ไขโดย strengtheners และกระจกหน้ารถด้านบนแบนออก แต่ ในขณะที่ถูกทดสอบอย่างละเอียดและได้รับการอนุมัติขั้นสุดท้าย โดยโฟล์คสวาเกนและ   Karosseries ที่ได้รับการสั่งซื้อสำหรับ 2,000 คัน ด้วยการแต่งตั้งอย่างเป็นทางการของ Hebmuller เป็นประเภท14Aและ15AKarmannประเภท Karmann-convertibleBy ท้ายของ 1949, 358 ที่นั่งเปิดประทุนสองได้ถูกสร้างขึ้น - เทียบเท่ากับ 364 สี่ที่นั่งเปิดประทุนทำโดย Karmann อย่างไรก็ตาม โรงงาน Hebmüllerได้เกิดไฟไหม้เมื่อเสาร์ 23 กรกฎาคม, 1949 ไฟแพร่กระจายอย่างรวดเร็วไปทั่วโรงงาน ความเสียหายเป็นบริเวณกว้างแต่ด้วยความช่วยเหลือของพนักงานที่โรงงาน ทำใฟ้โรงงานได้กลับมาทำการผลิตอีกครั้งเพียงสี่สัปดาห์ต่อมา ไฟไหม้ ได้มีผลอย่างมากต่อการเงินของ KAROSSERIE และการผลิตของHebmüllerแปลงสภาพชะลอตัว 319 กับรถยนต์ที่ทำในปี 1950 (Karmann ทำ 2679) coachbuilder ธุรกิจในปี 1952 และการผลิต 14A ประเภทถูกย้ายไปที่โรงงาน Karmann ที่จะใช้ขึ้นส่วนที่เหลือHebmüller, รถคันสุดท้ายที่สร้างขึ้นในกุมภาพันธ์1953 โฟล์คสวาเกนอ้างว่า Hebmüllers 696 ถูกขายแม้ว่าการเรียกร้อง Hebmüller ว่าตัวเลขที่ใกล้ชิดถึง 750 คันที่ถูกสร้างขึ้น มี หลงเหลืออยู่ในรถยนต์ที่มีตัวเลขที่เกินกว่า 700 ด้วยมากที่สุดรู้จักกันเป็นอย่าง 710 แต่ตัวเลขที่แน่นอนของผลิตหลายคันที่ถูกสร้างขึ้นอาจจะไม่เป็นที่รู้จัก 

            โรงงาน Wolfsburg ยังคงสร้างและถูกยกเลิกไปในปี 1978, การเปลี่ยนแปลงที่ใหญ่ที่สุดในปี 1971 ด้วยการเปิดตัวของซูเปอร์เต่ารหัส 1302S ซุปเปอร์เต่ามีเครื่องยนต์ 1600cc ออกแบบพัฒนาแรงม้า 50bhp การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ได้รับมาพร้อมกับร่างกายภายนอกและแก้ไขใหม่ floorpan เมื่อ กุมภาพันธ์ 17, 1972, i5รถในรุ่น T เป็นรถที่นิยมมากที่สุด เท่าที่เคยทำการผลิตมา ภายหลัง ฟอร์ด พบตัวเลขการผลิตใหม่ รถเต่าคันสุดท้ายที่จะทำการผลิตในประเทศเยอรมนีที่เหลือสายการผลิตได้สิ้นสุดในเดือนมกราคม 1978 แต่การผลิตยังคงเปิดผลิตที่สหรัฐอเมริกา จนถึง 10 มกราคม 1980 นี่คือความไม่สิ้นสุด ของVW และยังคงมีการผลิตยังคงอยู่ใน Puebla, เม็กซิโกในโรงงานที่ถูกสร้างขึ้นในปี 1954 20,000,000 คัน รถเต่าออกจากสายการผลิตเม็กซิกันพฤษภาคม 1981 และมีความต้องการในยุโรปยังคงสูง รถโฟล์คสวาเกนมีการนำเข้าของประเทศเยอรมนี จากเม็กซิโกถึง 1,985 คัน 

ขอบคุณข้อมูลจาก 

http://www.volkswest.co.uk/

http://www.flickr.com/